Kwart na 6, zegt mijn wekker...
NEEEE, ik wil me nog even omdraaien, maar dat kan niet. Vandaag vertrekken we naar Dworp.
Geen zin, veel te vroeg, nog moe !
Gepakt en gezakt ga ik naar school waar iedereen lekker druk aan het praten is.
Stampen, trekken, duwen, sjouwen met al dat gerief.
Joepie, ik heb een plaatsje gevonden.
3-2-1 en we zijn...... VER...... TROKKEN.
Op naar de danszaal. Nog even wachten in de gang...
wachten...
wachten...
De deur gaat open...
Wat zouden we moeten doen? Jullie krijgen iets te zien en moeten hierop muzisch reageren.
Zijn we klaar? NEE, ik wil terug mijn bed in!
Ok, hier gaan we dan...
Nieuwsgierig naar binnen... Een filmpje... Dansen?
Oh, help...Ik wil niet, iedereen zal naar mij kijken. Een groepje hier, een troepje daar...
Spontaan beginnen mijn voeten het ritme van de muziek te volgen.
Hmm, dit is best nog wel ok, we klappen in de handjes en iedereen doet mee. ^^
5 minuten tijd om ons groepje voor te stellen...
Mijn groepsleden gaan allemaal achter elkaar staan en beginnen te vliegen. Ik kruip tussen hun benen en spreek het publiek aan.
BESTE MENEER, BESTE MEVROUW,
Wij laten jullie niet in de kou.
Wij willen jullie laten weten,
dat wij voortaan DAELDALUS & ICARUS zullen heten.
In Dworp zal deze MYTHE herrijzen
en wij gaan ons hierin bewijzen !
Een daverend applaus, felicitaties en bloemen.
We waren geweldig !
Oeps, ik ben even aan het wegdromen.
Back to reality
Opdracht : Jullie moeten een toonmoment voorbereiden over jullie mythe en er moeten aspecten inzitten van de opera.
We besluiten onze mythe in een modern kleedje te steken.
Na veel gelach en gezever begint ons toonmoment vorm te krijgen.
Ik word engel, ok ik weet het ik ben meer een bengel, maar toch vind ik het leuk om even te mogen vliegen en het kwade te bestrijden.
's Avonds trekken we onze stapschoentjes aan.
Een uurtje wandelen hadden ze ons gezegd, maar dat werden er twee...
Geen probleem, want ik vond het best wel leuk. Ik had niet verwacht dat Dworp zo hobbelig en bobbelig was. De kaseitjes en de veel bergjes waren best wel vermoeiend. En het spannendste was dat we amper zagen waar we liepen.
Terug aangekomen was het tijd om een duveltje te gaan drinken.
In de bar was het maar een triestige bedoening. De meesten waren al gaan slapen. De jeugd van tegenwoordig is ook niets meer gewend he!
Dan maken we maar zelf een beetje sfeer. Al snel stond ik op de dansvloer. Geweldig, want het was niet te druk. Met zen tienen zetten we de boel op stelten en al snel was het tijd om in ons bedje te kruipen...
:-(
Adieu, Vaarwel, Auf wiedersehen, goodbye
Ik geeuw, ik gaap, ik ben al half in slaap.
Ik tel nog snel, mijn allerlaatste schaap...
Ik hoor mijn bed, hij vraagt waar blijf je nau?
Adieu, vaarwel, auf wiedersehen tot gauw
TOT GAUWWWWWWWWWW
_____________________________________________________
Dag 2
Titititi tititi
Alweer die stomme wekker!
Ik probeer mijn ogen te open. Waar ben ik? Juist ja, ik ben nog steeds in Dworp. Tijd voor dag 2 olé :-).
Na het ontbijt krijgen we wat info over wat er vandaag van ons wordt verwacht.
We worden in drie grote groepen verdeeld en het is de bedoeling om binnen deze grote groep 3 workshops te maken voor kinderen die te maken hebben, jaja alweer de mythe die tot leven komt...
Brainstorm in de groep. Zoals gewoonlijk zijn er maar 4 die zich laten horen.
Hun idee, moet en zal gekozen worden.
Pff, ik wil geen ruzie, dus knik ik maar gewoon van ja...
Alles besproken en gedaan? Klaar om ons even af te zonderen en onze eigen workshop voor te bereiden. Bewegingsexpressie en vliegen, doolhoven en dozen.
Klaar? Jaaa :-) Laat die kinderen maar komen ;-)
Enkel nog gepaste muziek vinden, maar dat is zoo gefixt.
Het is tijd om ons toonmoment even te gaan repeteren in de zaal "de put".
jupla, ze vonden het wel goed.
Na het eten is het tijd om ons klaar te maken pour le moment suprême.
Engeltje - bengeltje - engeltje - bengeltje
Nog een beetje schmink en klaar is Kees, ik bedoel Tania.
Naar "de put"Ik ben zo zenuwachtig, ik voel me zo nerveus, ...
De zenuwen, de zenuwen, oh wat een rot gevoel...
Spectacel, aplaus, staande ovatie, geweldig, zo omschrijf ik de toonmomenten van alle andere groepen.
Het is aan ons, help, nee, ik weet mijn tekst niet meer, ik durf niet...
Kop op, je kan het!
NIET ZOO HOOG ICARUS !
Aplaus, we zijn er vanaf.
Het was een fantastische avond!
__________________________________________________________________________
Dag 3
Kinderen, ik zie zo veel kinderen.
Ik heb een doos en die doos wordt heel zwaar. Pf, ik kan ze bijna niet meer houden. Oef, ze wordt een beetje kleiner en nu is ze piepklein...
Onze workshop was gestart en al heel snel was deze ook gedaan.
De kinderen deden heel goed mee en zagen mijn doos ook echt. Ze hadden ook een doos en plots veranderden ze in vlindertjes, maar nee, daar kwam een boze heks en die bevroor hen. Gelukkig was er ook een goede fee die hen omtoverde in helikopters, vliegtuigen, bijen, muggen, vogels,...
In de namiddag was het tijd om de kinderen zelf een toonmomentje te laten maken, net zoals wij gedaan hadden. Na een paar minuutjes brainstormen, kwam er een verhaal tot stand over een gewone jongen die werd veranderd in een vliegend monster, want hij had van een drankje gedronken...
Toen kwam er een drakentemmer en die stal de vleugels van het monster, maar gelukkig kon het monster de draken verslaan en zo veranderde hij weer in een gewone jongen.
Met een beetje passende muziek, kwam het verhaal nog meer tot uiting en de kinderen genoten van hun voorstelling.
Met blije gezichtjes trokken de kinderen weer naar school en wij? Ja, wij moesten alles opruimen. Daarna gingen we elkaars filmpjes bekijken over de workshops. Zo veel leuke dingen die er werden gedaan. Ik wou wel even terug een kind zijn om deze workshops mee te doen.
Al snel was ook weer de avond in zicht, de allerlaatste avond in Dworp...
En die laatste avond werd afgesloten met een bal masqué.
| De uitnodiging |
De deuren gingen open en daar kwamen de leerkrachten met hun maskers op.
Ze zongen een lied voor ons.
Klinken, drinken, bubbels overal.
Klinken, drinken, bubbels overal.
Een bubbel hier, een bubbel daar, een muzobubbel overal.
Muzobubbels zitten in ons bloed en in ons hart.
En gelijk hadden ze want muzo zal niet meer uit mijn leven verdwijnen.
Na het drinken van ons aperitiefje was het tijd voor een film.
Save the last dance, een wondermooie film.
Na de film nog een walsje placeren in de bar en genieten van de allerlaatste avond samen.
 |
| Tania & Eveline BEST FRIENDS <3 |
Dag 4
Zo fier als een pauw kom ik aan in het kleiblok met mijn muzobox. Na enkele dagen zeer actief bezig te zijn met mijn boxje is het tijd om iedereen te laten weten dat hij er eindelijk ik is.
Ik kan mij, box als volgt voorstellen. Aan de buitenkant zie je mijn grootste passie. Mijn piano. Ik ben heel fier op mijn zwarte en witte toetsen waarmee ik alles een kleurtje geef.
In de doos heb ik allerlei dingen gestoken die me zijn bijgebleven en die ik aanschouw als muzo.
Gelukkig is er nog plaats in mijn doosje en kan ik dit steeds blijven aanvullen.
Na het bewonderen van alle muzoboxen en het evalueren keren we moe, maar voldaan terug naar huis...
 |
| De inhoud |
 |
| Muzoobox |
 |
| Galakleed |
 |
| Masker |
